Het Letnietse en Valtietse gebied valt uiteen in plaatsen, waar in de 12e eeuw een machtige grensburcht stond. Thans staat hier een romantisch kasteel, een schilderachtig plaatsje en vooral een juweel van een landschap van ongekende afmetingen. De denkbeeldige mijlpaal aan het begin van de lange weg van de ontwikkeling van het hele gebied is het einde van de 14e eeuw, toen Liechtenstein een aandeel in dit graafschap verwierf. Het huidige complex met een oppervlakte van circa 300 km2 is het gevolg van verbeteringen die ook bij Engelse parken zijn toegepast. Dankzij deze verbeteringen ontmoet de barokke architectuur hier het neogotisch verbouwde kasteel en kleinere bouwwerken in romantische stijl. Het Letnietse en Valtietse gebied is als één van de schatten van het wereldcultuur- en natuurerfgoed in 1996 op de lijst van de UNESCO opgenomen.
De Liechtensteinse vorsten lieten hun landgoederen tussen de 17e en de 20e eeuw in één groot park veranderen waar de barokke en nieuw-gotische architectuur van de kastelen gepaard gaat met subtiele bouwwerken in de geest van de romantiek en met een landschap dat is vormgegeven volgens de principes van de Engelse landschapsarchitectuur.
