Monumenten van UNESCO
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 1992)
De stad werd gebouwd op oudere funderingen na een grote brand aan het einde van de 14e eeuw. Een reeks van renaissance en barokke burgerhuizen is tot op heden omringd door een verdedigingssysteem van vijvers. De gotische burcht werd op het einde van de 16e eeuw in renaissancestijl verbouwd.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 1992)
Het burcht- en kasteelcomplex met een uniek barok theater, de meanders van de Moldau, een roos met vijf blaadjes in het wapen, middeleeuwse straatjes en houten burgerhuizen. Dat is Český Krumlov – een kosmopolitische stad met een unieke sfeer.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 1992)
De afzonderlijke wijken van de hoofdstad van Tsjechië – de Kleine Zijde, de Burchtwijk, de Oude en Nieuwe Stad – ontstonden vanaf de 10e eeuw. Naast de Praagse Burcht met de St. Vituskathedraal en de Karelsbrug werden hier veel kerken en paleizen gebouwd die samen een geweldig complex vormen van kunst, architectonische en geestelijke rijkdom.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 1994)
De bedevaartskerk van St. Johannes Nepomuk werd gebouwd aan het begin van de jaren ’20 van de 18e eeuw. Het is een topwerk van de architect Johann Blasius Santini en tevens het meest originele voorbeeld van de zogenaamde barokgotiek. De kerk is gebouwd in de vorm van een vijfpuntige ster en is omgeven door een begraafplaats en een kruisgang.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 1995)
Sinds het einde van de 13e eeuw is de geschiedenis van de stad Kutná Hora onafscheidelijk verbonden met het winnen van zilvererts. De historische kern is een architectonisch juweel van Europees belang. De laat-gotische St. Barbarakathedraal en de Maria Hemelvaartskathedraal in Sedlec, die in de geest van de barokgotiek verbouwd is, vormen denkbeeldige toegangspoorten tot de koninklijke mijnstad.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 1996)
De Liechtensteinse vorsten lieten hun landgoederen tussen de 17e en de 20e eeuw in één groot park veranderen waar de barokke en nieuw-gotische architectuur van de kastelen gepaard gaat met subtiele bouwwerken in de geest van de romantiek en met een landschap dat is vormgegeven volgens de principes van de Engelse landschapsarchitectuur.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 1998)
Holašovice is een bijzonder goed bewaard voorbeeld van een klassiek Midden-Europees dorp. Op een middeleeuwse plattegrond staat hier een hoeveelheid goed bewaarde bouwwerken van de volksarchitectuur uit de 18e en 19e eeuw die ook bekend is onder de naam "Zuid-Boheems boerenbarok".
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 1998)
Het kasteel dat op oude funderingen in de 17e eeuw gebouwd werd, stelt een bijzonder goed bewaard voorbeeld voor van een Midden-Europese barokke zetel van hoge adel met bijbehorende tuinen: de tuin Podzámecká zahrada met Engelse landschapsarchitectonische vormgeving en de vroeg-barokke tuin Květná zahrada.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 1999)
Dit renaissance kasteel uit de 2e helft van de 16e eeuw is een belangrijk voorbeeld van een kasteel met arcaden geïnspireerd door Italiaanse bouwkunst. Ondanks aanpassingen van het interieur op het einde van de 18e eeuw heeft het kasteel zijn renaissance aanzien behouden, inclusief zijn unieke sgrafitto-versiering van de gevels en voorgevels. Bewaard gebleven is ook een reeks landbouwgebouwen en een tuin.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 2000)
Deze gedenkzuil, die in het begin van de 18e eeuw opgericht werd, is een uniek voorbeeld van een type monument dat heel typerend is voor Midden-Europa. De zuil is 35 m hoog, is gebouwd in een karakteristieke stijl bekend als "Olomouc-barok" en is versierd met veel beelden van de uitstekende Moravische kunstenaar Ondřej Zahner.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 2002)
De villa Tugendhat, gebouwd in de jaren 1929 - 1930 in Brno, is één van de belangrijkste functionalistische bouwwerken van de Europese periode van de architect Ludwig Miese van der Rohe. Door gebruik van een stalen raamwerk zonder draagmuren kon de architect een volledig nieuw, informeel concept ontwikkelen van een open, variabele ruimte verbonden met de natuurlijke omgeving.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 2003)
Het complex van de Joodse Wijk en de basiliek is een uniek voorbeeld van het naast en met elkaar leven van de christelijke en de joodse cultuur vanaf de middeleeuwen tot en met de 20e eeuw. De St. Procopius basiliek, oorspronkelijk een deel van het Benedictijnenklooster uit de 13e eeuw, werd gebouwd onder de invloed van de West-Europese bouwkunst.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 2019)
Dit cultuurlandschap omvat niet alleen een stoeterij, maar ook de omliggende weiden, aangelegde kanalen en bomenlanen. Het landschap is een prachtige combinatie van het werk van de natuur en van de mens in authentieke voor-industriële vorm en is een belangrijk fenomeen van de menselijke beschaving, waar het gespecialiseerde fokken van ceremoniële en representatieve paarden eeuwenlang onderdeel van uitmaakte. De stoeterij dient al eeuwenlang voor het fokken van Kladruber schimmels, die een wereldwijd unieke vorm van barokke paarden vormen en in geen enkele andere stoeterij ter wereld voorkomen.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 2019)
Dankzij de meer dan 800 jaar van vrijwel ononderbroken ertswinning en -verwerking is in het Ertsgebergte een uniek mijnbouwlandschap ontstaan met bijzondere, zowel boven- als ondergrondse mijnbouwmonumenten, en een dicht netwerk van mijnstadjes. Dit getuigt van de enorme invloed die de winning en verwerking van ijzererts aan beide zijden van het gebergte had op de ontwikkeling van de mijnbouw en metallurgie in de hele wereld, vooral door uitvindingen en innovaties op het gebied van mijnbouw- en metallurgische technologieën. Aan Tsjechische zijde betreft het het mijnbouwlandschap van Jáchymov, Abertamy – Boží Dar – Horní Blatná, Krupka, Mědník en de Rode Toren des Doods.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 2021)
De kuursteden Karlovy Vary, Mariánské Lázně en Františkovy Lázně staan bekend om hun unieke architectuur, prachtige parken en minerale bronnen. Die leveren het water met kooldioxide, peloïden en andere natuurlijke geneeskrachtige mineralen die de aanleiding van de aanleg van de kuuroorden vormde. In Mariánské Lázně wordt ook aan het specifieke lokale klimaat al lange tijd een geneeskrachtige werking toegeschreven. Františkovy Lázně is het oudste kuuroord ter wereld dat modderbehandelingen biedt. In Karlovy Vary wordt gebruikgemaakt van thermale bronnen met temperaturen van tot wel 73 °C. De drie beroemde kuursteden beschikken over elegante zuilengalerijen, paviljoens en promenades en zijn harmonieus geïntegreerd in hun natuurlijke omgeving. De bossen en parken die de steden omringen vormen een therapeutische omgeving voor het herstel van lichaam en geest.
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 2021)
Het gebied is bijzonder om zijn gemengde en beukenbossen op steile hellingen met een unieke geomorfologie. Vanwege de enorme rotsblokken en het slecht toegankelijke terrein was houtkap hier niet mogelijk en hebben de beukenbossen zich natuurlijk ontwikkeld zonder tussenkomst van de mens. De oudste bomen zijn hier 350 jaar oud en een aanzienlijk deel van de beuken is rond de 100 jaar oud.
Žatec en het hoplandschap
(op de Werelderfgoedlijst UNESCO opgenomen in het jaar 2023)
Het erfgoed bestaat uit het landschap met hopplantages, de dorpen Trnovany en Stekník met gelijknamig kasteel en het historische centrum van Žatec en de plaatselijke industriewijk uit de 19e eeuw waar je de hoogste concentratie gebouwen gerelateerd aan de hopverwerking en -handel vindt. In het landschap zijn er bijvoorbeeld gebouwen voor het drogen, verpakken, certificeren en opslaan van hop en historische transportnetwerken in de vorm van wegen, spoorwegen, de rivier de Ohře en andere waterwegen. De locatie getuigt van een ruim 700 jaar lange traditie die nog altijd springlevend is.